بى‌شک یکى از چهره‌هاى شناخته‌شده که در عین حال در هاله‌یى از ابهام و شگفتى جاى گرفته، ونسان ونگوگ است نقاش بزرگ هلندى که زندگى پر شگفت و حیرت‌انگیزى دارد. ونگوگ با تلاش چند ساله ایرونیگ استون که تدقیقى تمام در زندگى وى داشت باز شناخته شد. او پسر کشیش فرقه لوتران بود و پسر عمویى داشت که در ترسیم دورنما بسیار چیره‌دست بود و دو عمویش در کار فروش آثار هنرى بودند. ونگوگ در سن 16 سالگى به عنوان فروشنده در گالرى‌هاى گوپیل در لاهه مشغول به کار شد و در سال 1837 به عنوان عامل فروش به دفتر گوپیل در لندن روانه شد و سپس در سال 1876 راهى دفتر پاریس شد و بعد از آن از محل کار خود اخراج گردید. ونگوگ از سال 1873 شروع به نقاشى کرد، اما این نقاشى‌ها بسیار خام‌دست بود و با اقبالى مواجه نشد. از سال 1888 در آرلس جنوب فرانسه اقامت گزید و تحت حمایت‌هاى مالى برادرش بود و در این سال‌ها دچار بیمارى ذهنى غریبى شده بود. در آرلس ونگوگ شروع به نقاشى کرد و جهان پیرامون خود را به تصویر کشید و در این سال‌ها بود که بر اثر فشار کار دچار اختلالات روحى شدیدى شد و معشوقى که به او گفته بود گوش زیبایى دارد، گوش خود را برید و در پاکتى براى وى ارسال داشت. ایرونیگ استون در لحظه‌لحظه زندگى این نقاش بزرگ با او همراه شده و همه لحظات او را چون خود نقاش که صورت‌گرى مى‌کرد زندگى‌اش را به تصویر کشیده است. در این کتاب تعداد زیادى از آثار ونگوگ با چاپ رنگى آورده شده که خود آلبومى زیبا و شورانگیز است و بر غناى کتاب افزوده است.

کتاب در 744 صفحه در قطع رقعى عرضه مى‌شود.