وقتى گریلاندایو به طرح‌هاى میکل آنژ درباره مسیح نگاه کرد که تخته‌سنگى را به عنوان مدل قرار داده بود، به میکل آنژ درباره کار دوناتلو گفت که دوناتلو تصویر عیسى مسیح مصلوب را به تازگى حکاکى کرد و به برونلشى نشان داده است. برونلشى پس از مشاهده این تصویر حکاکى شده، به دوناتلو مى‌گوید پیکره‌یى را که روى صلیب قرار داده، به جاى این‌که شبیه عیسى مسیح باشد، بیش‌تر شبیه به کشاورزى است که زمین شخم مى‌زند و باید مسیحى که به تصویر مى‌کشد، بسیار ظریف‌تر باشد و بخش‌هاى مختلف آن از لطافت بیش‌ترى برخوردار شود. دوناتلو از انتقاد دوستش به خشم آمده، با برونلشى به بحث مى‌نشیند و به او مى‌گوید: "اگر مى‌توانى خودت یک پیکره از مسیح بساز." وقتى برونشى کار مجسمه مسیح مصلوب را به پایان مى‌رساند، دوناتلى که از آن مجسمه نمى‌تواند به جهت زیبایى مسیح از آن چشم بردارد، پاسخ مى‌دهد: "این کار تو از مسیح یک مسیح ساخته است و کار من یک شخم‌زن."

میکل آنژ که با هر دو حکاکى‌ها آشنا بوده، به گریلاندایو مى‌گوید، پیکره شخم‌زن دوناتلو را بر چهره مسیح اثیرى برونلشى ترجیح مى‌دهد زیرا پیکره مسیح دوناتلو ظریف‌تر و لطیف‌تر از آن است که به صلیب کشیده شود. میکل‌آنژ مسیح مورد علاقه و مرجح خود را در پیکره تمام شده گریلاندایو مى‌بیند. پاهاى مسیح در یک موقعیت زاویه‌دارى پیچ خورده است و کمى زانویش، سینه‌اش و شانه‌هایش آسیب دیده است و بازوهایش متعلق به مردى است که هیزم حمل کرده و خانه ساخته؛ و از نظر قدرت بدنى و واقعیت وجودى، بسیار برجسته‌تر از هر یک از پیکره‌هاى گریلاندایو است که براى گروه کر تورنابونى تصویر کرده.

 کتاب در قطع رقعی در 964 صفحه و در دو مجلد عرضه شده است.