ژول ورن و پیش بینی هایی که به واقعیت پیوست

آرشیو
- 1394
- 1395
- 1396
- 1397
- 1398
- 1399
- 1400
- 1401
- 1402
- 1403

سه شنبه یکصد و هشتاد و سومین زادروز ژول ورن بود. اگر این نویسنده امروز زنده بود می دید که کمابیش بسیاری از اختراعات خیالی او جامه عمل پوشیده است. سایت «نشنال جیوگرافیک» مقاله ای در مورد این اختراعات دارد.

1395/06/24

در رمان بیست هزار فرسنگ زیر دریا، کاپیتان نمو با زیردریایی غول پیکر ناتیلوس اقیانوس های جهان را می پیماید.

توصیف ژول ورن از ناتیلوس تفاوت زیادی با زیردریایی های امروزی ندارد.

روزالیند ویلیامز، تاریخ شناس فنآوری در آم آی تی ماساچوست می گوید ناتیلوس هم مانند زیردریایی های امروز، با برق کار می کرد.

در مقاله ای با نام «در سال 2889» که در سال 1889 به چاپ رسیده، ژول ورن می نویسد: « روزنامه وقایع اتفاقیه زمین به جای این که چاپ شود، هر روز صبح به سمع مشترکان می رسد و مردم در جریان رویدادهای روز قرار می گیرند.»

به گزارش آسوشیتد پرس نخستین خبر پراکنی به این صورت نزدیک به سی سال پس از مقاله ژول ورن در سال 1920 روی داد. نخستین خبر پراکنی تلویزیونی 28 سال بعد از این تاریخ یعنی در سال 1948. در سال 1974 نیز میلیونها نفر توانستند استعفای ریچارد نیکسون را از تلویزیون تماشا کنند.

ژول ورن در «سفر به کره ماه» پیش بینی یک فضاپیمای مجهز به انرژی نوری را کرده است. در فنآوری امروز نام این وسیله "بادبادنهای خورشیدی" است.

ویلیامز می گوید «او بسیاری از رویدادها را پیش بینی کرده بود. زیرا کسی بود که بسیار می خواند و با مردم درباره جهان اطراف خود صحبت می کرد. این تعجبی ندارد. معجزه نبود. ژول ورن دقت داشت.»

ورن همچنین درباره سفینه هایی صحبت کرده که امروزه آنها را سفینه های ماه پیما می نامیم، مانند کپسول های مخروطی سوار شده روی موشک های ناسا. او در «سفر به کره ماه» آنها را «پرتابه» می نامد که مسافران را به کره ماه می برد.

ویلیامز می گوید ورن توپ نیرومندی را به تصور می آورد که در شلیک آن آنقدر قدرت وجود دارد که آدم را از نیروی جاذبه زمین رها سازد.

ویلیامز می گوید ایده های ژول ورن همواره بر پایه واقعیت های ملموس بنا شده بود.

ورن مشاهده گر خوبی بود و یکی از نکاتی که به آن توجه کرده بود آگهی تبلیغاتی بود. او در «در سال 2889» از آگهی های جوی سخن می گوید. چیزی شبیه نوشته های تبلیغاتی روی آسمان.

می نویسد: همه آگهی های عظیم را از فراسوی ابرها دیده اند. چنان بزرگ اند که جمعیت یک شهر یا حتی یک کشور می توانند آنها را ببینند.

روزالیند ویلیامز می گوید ژول ورن در زمینه علوم و فنآوری دانشی کسب نکرده بود. بلکه زمینه کار او حقوق بود و در نمایش و تئآتر هم کار کرده بود.

در «در سال 2889» ژول ورن از Phonotelephote سخن می راند که چیزی مانند کنفرانس ویدئویی امروز است.

به گزارش سایت Technovelgy.com که یک سایت جمع آوری اطلاعات درباره اختراعات مندرج در داستانهای تخیلی علمی است سخن ژول ورن در این باره یکی از نخستین ارجاع ها در مورد تلفن های تصویری در ادبیات است.

ویلیامز می گوید ژول ورن به باشگاه هایی می رفت که مجله های علمی در دسترس بودند و یادداشت هایی از آنها بر می داشت. به همین دلیل برای نمونه می دانست که در دریای شمال یک زیردریایی در دست آزمایش است.

موضوع مورد علاقه ژول ورن وسایل نقلیه بود. اما وی همچنین به جنگ افزارها نیز توجه داشت و از سلاح هایی سخن می گوید که در آن زمان وجود نداشت. در بیست هزار فرسنگ زیر دریا، از تفنگی سخن می گوید که یک شوک الکتریکی قوی می دهد چیزی بسیار شبیه تیزر امروز.

ژول ورن درباره این وسیله می نویسد:

«گلوله های شلیک شده توسط این توپ گلوله های معمولی نیستند بلکه از شیشه های ریز فولاد اندود ساخته شده اند که ساچمه هایی سربی دارند. آنها بسیار شبیه بطری های لیدن اند– (سلولهای ذخیره الکتریسته ساکن که در سده هجدهم معمول بود) – که الکتریسته با قدرت بسیار بالا در آنها ذخیره شده است. این گلوله ها با کمترین خرج شلیک می شوند و هدف خود را هرچقدر هم نیرومند باشد به زمین می اندازد.»

به گفته ویلیامز، ژول ورن با اینهمه به خوبی از ماهیت نظامی و پلیسی این اختراعات آگاه است و درباره استفاده بهینه و خردمندانه آنها توسط جوامع معاصر خود هم شک داشت.

ژول ورن در سفر به کره ماه فضاپیمایی را در خیال مجسم می سازد که مانند کپسول های مرکوری ناسا در اقیانوس فرود می آید.

ویلیامز می گوید در سده نوزدهم نویسندگان دیگری هم بودند که تکنولوژی امروز را در نوشته های خود به کار گرفته اند اما امروز ما ژول ورن را فراموش نمی کنیم زیرا او داستان پرداز خوبی هم هست. او بیست سالی در تئآتر کار کرد و شخصیت هایی خلق کرد که ساده و نیکوکار اند. نبوغ ژول ورن، در اینست که داستانهای عمیق را با چیزهای مدرن و روز می آمیزد و اشتیاق بزرگی به دانش و اختراعات از خود نشان می دهد.