برای خالق رمان ?دن آرام?

آرشیو
- 1394
- 1395
- 1396
- 1397
- 1398
- 1399
- 1400
- 1401
- 1402
- 1403

دن آرام " از آثار جاویدانه ادبیات جهان بشمار می‌رود که به شیوه رئالیسم اجتماعی به نگارش درآمده و رویدادهای یک دوره بسیار با اهمیت تاریخ مردم روسیه را به بهترین طرز و عالی‌ترین بیان بازتاب می‌دهد.

1394/03/24

coronavirus pregnancy risk

coronavirus pregnancy nhs kristinasmith.us coronavirus pregnancy

میخائیل شولوخف در 24 ماه مه سال 1905 در روستای کروژلین واقع در بخش قزاق نشین وشنسکایا پابه عرصه‌ وجود گذاشت. پدرش یک دهقان خرده مالک بود. شولوخف تا سال 1918 تحصیل ‌کرد، ابتدا در دبستان روستا و سپس در دبیرستان شهر به تحصیل پرداخت ، ولی جنگ داخلی که در آن زمان آغاز شد او را از تحصیل بازداشت و از سال 1918 مشغول کار شد.

در مدت پنج سال او بارها پیشه خود را تغییر داد. از سال 1923 نوشته‌های شولوخف در مطبوعات به چاپ رسید. در جنگ دوم جهانی شولوخف به عنوان خبرنگار در جنگ شرکت داشت. میخائیل شولوخف، به خاطر خدماتش در زمینه‌ رشد و تکامل ادبیات شوروی به لقب نویسنده‌ ملی، دریافت عالی‌ترین نشان لنین ، مدال قهرمان کار سوسیالیستی ، جایزه‌ دولتی و جایزه نوبل سال 1965 موفق شد.

او به عنوان آکادمیسینی که آثار ادبی‌اش دارای شهرت جهانی‌ست و نویسنده‌‌ای که نام او بر ادبیات شوروی می‌درخشد شناخته شده است و با نوشته‌های خود عشق و علاقه‌ مردم را به خود جلب کرد. شولوخف با قلم توانای خویش مناظری از زندگی و اخلاق انسانی را به گونه استادانه خلق کرده و تجسم بخشیده که موجب شهرت جهانی‌اش شده است.

شولوخوف در کشورهای دیگر

مطبوعات جهان ضمن تفسیر کتاب‌های شولوخف آنها را : " شاهکارهای قرن " و " صخره‌های ادبیات جهانی " و " فرهنگ شکوهمند قرن بیستم " نامیده‌اند . میخائیل شولوخف داستان‌های بسیار نگاشته که بعضی از آنها مانند "سرنوشت یک انسان "،" کره اسب"، " دن آرام "، "‌زمین نوآباد " و " آنها برای میهن پیکار می‌کردند " به فارسی ترجمه شده است و یادداشت‌ها و مقالات بسیار نیز به رشته‌ تحریر در آورده است.

کتاب‌های او به بیش از هفتاد زبان ترجمه شده و در میلیون‌ها نسخه منتشر شده و از روی برخی از آنها فیلمنامه ها تهیه و ساخته شده است.

میخائیل شولوخف بدین سبب برای مردم گرامی است که هر فرد می‌تواند در کتاب‌های او نکته‌های بسیار از زندگانی خود بیابد. تمام داستان‌های اولیه که شولوخف نوشته در واقع طرح و استخوان بندی آثار حماسی " دن آرام " و " زمین نوآباد " بوده که از نظر تلفیق نیروی هنری واقعیتی اعجاب انگیز است.

تاریخ روسیه در 3 بخش

آثار شولوخف سه مرحله تاریخ روسیه را منعکس می‌کند. این سه مرحله در " دن آرام " و "‌زمین نوآباد " و "‌آنها برای میهنشان می‌جنگند " جلوه ‌گر است. رمان " دن آرام " از نظر توصیف عمیق زندگی و کثرت قهرمانان داستان و از نظر وصف طبقات مختلف جامعه و سرنوشت افرادی که به وقایع انقلاب و جنگ‌های داخلی جلب شده‌اند تا اندازه‌‌ای همانند رمان " جنگ و صلح " لئو تولستوی است.

مردم در قلم شولوخوف

شولوخف در ادبیات روس بارزترین و عمیق‌ترین بیان کننده‌ روحیه‌ قشرهای مردم بشمار می‌رود. تحول در زندگانی دهقانان در رمان‌های او متجلی است و این بزرگ‌ترین موفقیت ادبیات معاصر روس است و چنان تاثیر بزرگی در حیات اجتماعی مردم به جا گذاشت که می‌توان آن را با تاثیر ندای نیرومند لئو تولستوی در مردم روسیه، مقایسه کرد. رمان " دن آرام "، " از زبان " مردم و گوئی با الهام از احساسات درونی آنها نوشته شده است. گریگوری ملخوف قهرمان اصلی رمان از همان اول جوانی، هنگامی که به خاطر عشق به آکسینیا با خانواده‌اش قطع رابطه می‌کند رفتاری سرکشانه از خود نشان می‌دهد. این رویداد در محیط قزاق‌ها، در شرایط پدر سالاری که کودکان باید بی‌چون و چرا از والدین خود تبعیت کنند واقعه‌ منحصر به فردی است.

دن آرام

" دن آرام " اثر عمیقی است که از نظر حقیقت عینی انسان را دچار حیرت می‌کند. ماکسیم گورکی بنیان گذار ادبیات شوروی برای این اثر شولوخف ارزش بسیار قائل شد. گورکی چنین گفته بود: " این رمان را فقط با جنگ و صلح اثر تولستوی می‌توان سنجید. " لوناچارسکی نیز درباره‌ این رمان چنین نوشته بود: "رمان دن آرام شولوخف که هنوز به پایان نرسیده، اثری است موثر و تصویری است از زندگانی مردم و از نظر هنری بهترین پدیده در تاریخ ادبیات روس است. " مرحله‌ی دوم خلاقیت شولوخف عبارت است از انعکاس دوران تعاونی‌ها .

کتاب " زمین نوآباد " که به تشکیل تعاون دسته جمعی و تحول مربوط است گویی دنباله " دون آرام " به شمار می‌رود، که سرنوشت روسیه دوران انقلاب را هنگامی که کشور در راه جدیدی گام برمی‌دارد منعکس می‌کند. نخستین فصل‌های این رمان در سال 1954 در مجله‌ " آگانیوک " و بعد هم در صفحات روزنامه‌ی " پراودا " و در مجلات ادبی و هنری منتشر گردید. در آخرین روزهای ماه دسامبر سال 1959 آخرین فصل این اثر به پایان رسید و در آن هنگام در حضور نویسنده با صدای بلند در دفتر مجله " آگانیوک " خوانده شد.

این نویسنده‌ پرآوازه سرانجام روز 21 فوریه 1984 چشم از جهان فروبست.

http://www.persianpersia.com